Wensgedicht

469204_10150669634397151_193305834_o

Als ik al iets wil zijn,
of eigenlijk al een beetje ben,
is het een bohémienne.

Een vrouw uit een andere,
een oude en vervlogen tijd
met een andere moraal dan de heersende.

Niet bang voor een uitdaging,
een verpletterend mooie vrouw
of een interessante man.

Levend ergens op de rand
of soms er net iets overheen
zonder in de diepte te vallen.

Wild dansend door het leven
en op een gloeiende vulkaan,
altijd jagend op wat niet bekend is.

Onderzoekend, verkennend,
ervarend en tintelend
schakend en geschaakt wordend.

Een reizigster naar verre oorden
en onherbergzaam land,
zeeën bevarend tijdens storm.

Wandelaar op eenzame wegen
in een donkere nacht
naar God mag weten waar.

Verdrinkend in een roes
van absinthe of verliefdheid,
of als het kan beide.

Maar altijd met een pen in de hand
wat papier op schoot
en een hoofd vol verhalen.

Ik wil vuurvliegjes zien dansen,
pauwen zien pronken
en in de moesson nat regenen.

Luisteren naar de donder,
kijken naar het weerlichten
van een zwaar onweer.

Maar bovenal, boven alles,
boven wat dan ook,
leven met aandacht voor ’t goede.

Voor de schoonheid en de taal,
de esthetiek en de muziek
en de peilloze diepte van liefde.

Eindeloze,
peilloze,
verzengende,
versmeltende,
bedwelmende,
liefde.

Anna A Ros © 2012