Of je worst lust.

Op het plaatje links staat een ambachtelijk gemaakte rookworst. Gemaakt door de – helaas gesloten – beste slager van Middelburg. Ingevroren. De worst, niet mijn aardige buurman de slager.

Het is een uiterst smakelijke rookworst en onvergelijkbaar beter dan wat er in de supermarkten te koop is. Ambachtelijk is in dit geval geen marketingterm maar de eenvoudige waarheid.

En toch – hoe lekker ook – wil iemand deze hebben? En die andere die nog in mijn vriezer ligt? Punt is namelijk dat ik hem niet meer zal opeten. Niet omwille van de smaak maar omdat ik gestopt ben met het eten van vlees. Iets dat ik al jaren van plan ben maar dat ik tot op heden nooit helemaal heb gerealiseerd. Gewoon omdat ik het niet nodig vond om zover te gaan dat ik alle vlees als voedsel af zou zweren. Iets wat ik nu alsnog doe. Misschien een beetje onder invloed van anderen, maar vooral omdat ik niet meer overtuigd ben van de toegevoegde waarde van vlees als voedsel. Hou me ten goede, ik ben daar niet rigide/rabiaat/zelotisch/streng in, en wil dat ook niet zijn. Ik eet wel degelijk nog dieren (vis is wat mij betreft ononderhandelbaar als voedingsmiddel als gevolg van genetische belasting want opa was visser) en dierlijke producten als eieren. Maar ik kijk toch wel of producten geen gelatine bevatten en vlees eten staat me tegen. Dat laatste deed ik al amper en de laatste vleesorgie is echt nog maar van een paar weken geleden in de vorm van een barbeque.

Maar juist die barbeque-avond heeft me opnieuw aan het denken gezet en de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik ontkennend moet antwoorden op de vraag of het eten van vlees bepaalde of het een leuke avond en leuk etentje was. Het gezelschap bepaalde dat immers en met ander eten was dat niet anders geweest. Daarbij opgeteld dat ik zelden nog vlees kocht en nauwelijks vleeswaren eet èn er tegenwoordig uitstekende alternatieven zijn, maakt dat ik mijn rookworsten – hoe smakelijk ook – van de hand doe.

Als niemand zich meldt zal de enige echte carnivoor hier in huis een paar feestmalen krijgen. En ik vast heel veel extra kopjes.

Enne, sorry zoonlief, je zult je eigen vlees en vleeswaren moeten regelen.

Anna A. Ros

Wees de eerste om te reageren

Geef een reactie