Over een parasol voor koeien

Vandaag zag ik ergens op de social media een foto die voor mij alles representeert van wat er mis is met hoe wij omgaan met de natuur.

Het is geen gruwelijke foto. Het is geen foto van een afgebrande stal, een kaalgekapt bos, zelfs niet van het vernietigde Braziliaanse regenwoud. Geen foto van varkens die mishandeld worden, geen overvolle stallen, geen kippenfarm, geen wietplantage in een boerenschuur en geen afgebrande megastal. Niets van dat al. Het is subtieler.

De foto laat een groepje tevreden koeien in de wei zien op een zomerse dag. Het enige aan de foto dat wonderlijk is, is de gigantische parasol waaronder de koeien staan en liggen. Want op hete zomerdagen kunnen koeien net als mensen oververhit raken en dan zoeken ze verkoeling. Of op zijn minst schaduw om verdere verhitting te voorkomen. De betreffende boer is trots op zijn uitvinding. Want het laat zien hoe goed boer den Eelder voor zijn dieren zorgt door ze de zo belangrijke schaduw te bieden op hete zomerdagen. De Gelderse boer heeft immers een visie; hij wil zo dicht mogelijk op de natuur blijven bij de uitbating van zijn bedrijf. En dan zorg je extra goed voor je koeien. Op de achtergrond is een rijtje bomen te zien. Onbereikbaar voor de dieren want er staat een lint voor gespannen. Schrikdraad.

Het beeld schuurt. Het is een wrange representatie van wat wij de natuur aandoen. Koeien die niet zoals in de schilderijen van Paulus Potter zich laven aan een sloot of meertje of in groepjes schuilen onder een paar bomen in het veld. Nee, anno 2019 zijn die bomen er niet of niet bereikbaar. Langs de randen van de weilanden liggen niet alleen sloten maar staat ook een draad gespannen waar een elektrisch stroompje doorheen loopt om ervoor te zorgen dat de koeien schrikken als ze het aanraken. En dat werkt, ze blijven er weg. Anno 2019 staan er in de velden geen bomen waar koeien onder kunnen schuilen. Begrijpelijk want hoe lastig is het om een weiland te maaien als er zo hier en daar bomen op staan? Dat kost tijd en moeite en dus geld.

En dus staat er bij boer den Eelder nu een gigantische parasol in de wei. Gemaakt van aluminium, ijzerdraad, canvas en een berg kunststof. Gefabriceerd in een fabriek met behulp van milieuvervuilende grondstoffen in een proces waarbij restmateriaal wordt geproduceerd, veel water wordt gebruikt en energie. Om na fabricage verpakt te worden in materiaal dat later weggegooid zal worden. Om daarna vervoerd te worden met ongetwijfeld een flinke vrachtwagen die op vervuilende diesel rijdt. De fabriek zal niet om de hoek bij boer den Eelder staan. Het product is na feestelijke ontvangst op het boerenerf met man en macht in het weiland geplaatst. Want daar staan immers geen bomen om onder te schuilen. En zo hebben de boer zijn koeien nu eindelijk de nodige schaduw. Goed, hij moet om zijn parasol heen maaien maar dat is een kleine moeite. En jawel, je kunt hem inklappen. Probeer dat maar eens bij een boom! Ach ja, een boom. In de parasol huizen vooralsnog geen vogels want plaats voor nesten is er niet. Wortels zijn er niet, wat fijn is bij het ploegen.

Maar als de zomer voorbij is moet de boer zijn parasol binnenhalen en ergens opslaan. Plek zat in zijn mooie nieuwe koele stal. O wacht, een stal.

De volgende zomer ziet de boer op tegen het gedoe met die parasol en laat zijn koeien op hete dagen gewoon in de stal met de deuren wagenwijd open. Net zoals vroeger. Er is immers extra ruimte voor de koeien sinds die verrekte parasol is opgeruimd. Op andere dagen kunnen ze vrolijk de wei in. Ergens achter in die wei staan nu een paar esdoorns en zomerlindes. Het kostte wel wat maar daardoor zijn ze voldoende groot om al snel wat schaduw te kunnen geven. Het rijtje bomen langs de rand van het weiland heeft er een paar snelgroeiende wilgen bij gekregen. Goed, het was even een gedoe met de gemeente om toestemming te krijgen voor de esdoorns en de zomerlindes, maar daar begrepen ze uiteindelijk wel dat bomen noodzakelijk zijn voor zijn koeien. En die paar wilgen staan niemand in de weg want dat rijtje bomen achter het schrikdraad stond er toch al.

Een parasol voor de koeien, we kunnen het ook laten om dat soort onzinnige dingen neer te zetten als vervanging van de natuurlijke oplossingen. En het houdt echt niet op bij die parasol. Zo kan iedereen best zelf wat groenten en kruiden verbouwen, eten wat er in de seizoenen beschikbaar is en zo onnodig transport van groenten vermijden, minder vlees eten (of helemaal geen), minder plastic gebruiken, minder vaak vliegen, geen elektrische auto nemen (die gemaakt worden over de ruggen van in mijnen werkende kinderen in Afrika en Azië), misschien helemaal geen auto nemen als je die niet nodig hebt, geen elektrische apparaten gebruiken als er handbediende alternatieven zijn die net zo goed werken, geen bomen kappen die gezond zijn, tuinen ontstenen en vergroenen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is niet moeilijk, het is niet duurder, het is niet vervelend. Echt niet. En in hemelsnaam, laten onze boeren alsjeblieft geen parasols voor koeien in hun weilanden zetten. De wereld is zonder die dingen al verknipt genoeg.

Geniet van de zomer. Zoek de natuur op!

Anna A. Ros

Reacties zijn gesloten.