Gebiologeerd heb ik vanavond, nee vannacht, gekeken naar AT5, de Amsterdamse lokale zender, die een Livestream uitzond over de Maagdenhuis bezetting door UvA studenten. Normaliter zou ik over zoiets niet schrijven omdat ik gewoon niet genoeg ingevoerd ben in de problematiek die er aan de orde is. Maar ik maak een uitzondering. Uit respect.
Respect voor de studenten, respect voor van der Laan, die allemaal zichzelf hebben weten te verheffen. Een burgermeester die studenten respecteert en als volwaardig benadert en het lef heeft, de Amsterdamse bluf zo je wil, om head on met hun de discussie aan te gaan. Een burgermeester die laat zien dat hij in veel opzichten een van hen is. En studenten die in staat blijken om ondanks hun (terechte) grieven tegen het College van Bestuur van de UvA respectvol in discussie gaan.
Het is dus toch mogelijk om een gezonde discussie te voeren. Wat in beeld kwam is volstrekt uniek in de passieloze samenleving waarin wij leven. Studenten (en docenten) die vechten voor de academische basis van hun universiteit en een burgermeester die er alles aan doet om hun zover te krijgen morgen opnieuw in gesprek te gaan met een College Van Bestuur dat hun genegeerd, geschoffeerd, aangeklaagd en gemarginaliseerd heeft. De uitkomst is niet een oplossing van de problemen die er zijn, de uitkost is ook niet dat het Maagdenhuis ontruimt wordt op dit moment. De uitkomst is volstrekt ongewis want de schade die het UvA CvB aangericht heeft is groot. Er is nu wel duidelijk dat er geen enkel geloof is in hun oprechtheid om tot een goede oplossing te komen.
Hoe triest ook, het is prachtig om te zien met hoeveel passie de UvA studenten vechten voor een volwaardige universiteit die niet uitgehold wordt door bezuinigingen en de financiële belangen die het UvA bestuur heeft als het om het vastgoed van de universiteit gaat. Het is goed om te zien dat in ieder geval de studenten van de UvA duidelijk geen behoefte hebben aan de fusie met de Vrije Universiteit die zo anders van karakter is en zoveel meer van de protestants christelijke bestuurscultuur kent die zo onverenigbaar is met de werkelijke vrijzinnigheid (en anarchie) die bij de UvA heerst. Het is goed om te zien dat ze zelfs in deze tijd nog durven protesteren, iets wat bepaald geen sinecure is in deze tijd van repressief neo-liberalisme. Nog mooier is om te zien dat deze jonge mensen met passie hun belangen als studenten en de toekomst van hun universiteit bevechten. Zonder consessies. Het is ook een van die weinige momenten waarop de Amsterdamse gemeenschap zich op haar best laat zien.
Op dit moment is het Maagdenhuis bezet en dat zal zo nog wel even blijven. Het valt niet te verwachten dat er binnen korte tijd een ontruiming op komst is. Het commentaar van een studente dat er inmiddels een bal is gaan rollen die niet meer te stoppen is en dat het zal betekenen dat er daadwerkelijk veranderingen gaan komen zegt alles. Ik denk dat niemand kan voorspellen wanneer deze jonge mensen het bezette gebouw gaan verlaten. Wel is het duidelijk dat er hoe dan ook verandering zal moeten komen in het bestuur van die universiteit (en misschien wel in de gehele academische wereld). Het lijkt mij onmogelijk dat het UvA CvB haar beleid van uitsluitend op economische principes gebaseerde efficiëntiedenken kan continueren. Inmiddels wordt de minister van onderwijs betrokken bij het conflict op de meest vrijzinnige universiteit en wat er gebeurt op dit moment zal nog lang nadreunen in de Nederlandse academische wereld. En dat is belangrijk. Belangrijker dan menigeen nu wellicht beseft.
Het is te hopen dat het CvB van de UvA aftreedt. Ze hebben geen basis meer bij hun eigen achterban, de studenten. Want hoe dan ook zijn zij er voor de universiteit, de studenten en de docenten. Wanneer die hun afwijzen rest er maar een weg en dat is een aftocht. De idee dat een universiteit haar eigen rector en college mag kiezen is van groot belang en het is te hopen dat het er door de kwaliteit van de studenten van de UvA er van zal komen dat een democratiseringsgolf in de Nederlandse academische wereld volgt. Ze is immers een spiegel van de intelligentia in dit land.
En dat is belangrijk want een vernieuwing van de samenleving begint wellicht opnieuw op een universiteit. Net als in 1968.
Wees de eerste om te reageren